Observasjon.
17 JunDet er fredag ettermiddag, ungane er trøtte og pizzaen står i ovnen. Det har vore rolig fram til no, men no merkar eg at det eskalerer rundt meg. Tobias har funne fram sakkosekken og brukar den som landingsplass etter luftige hopp fra sofaen, han vil lære Tuva også. Tuva gnir seg trøtt i augene, ho vil ikkje gjere særlig mykje, berre klage litt. Berre pizzaen snart blir ferdig sånn at stakkars små kan få kvile. Det er hardt å vere “på jobb” kvar dag, mange inntrykk og evig aktivitet. Dei går på desse små, så lenge dei er vakne, og det verste er vel at dess trøttere dei blir, dess meir energi brukar dei. No er det snart kveld og kviletid, då skal det ladest til i morgon 🙂
Søskenkjærligheten blomstrar ein søndag morgen 🙂
Nokre små glimt fra heimen eg stammar frå.
Perling er gøy!
18 JanIallefall for mor. Eg har ein tendens til å bli sitjande og perle, mens barnet for lengs har begynt å leike med eit eller anna gøy på golvet. Det å jobbe i barnehage burde vert reine himmelen for meg når det gjeld akkurat dette, men der kan eg ikkje gå inn i perletransa, berre telle, og finne rette fargane. Merkelig nok liker eg dette, ein enkel aktivitet, der ein ikkje treng å tenke større tankar, eller er det kanskje akkurat det eg gjer? Det deilige ved det heile er vel akkurat det at eg gjer noko, samtidig som eg ikkje gjer noko- perlar- Hama perler.
Hello world!
17 JanWelcome to WordPress.com. Dette er mitt første innlegg i min nye blogg, korleis dette ender er vanskeleg å sei, sidan eg allerede har ein “velfungerande” blogg, kanskje flyttar eg den over hit? Vi får sjå. Alltid spennande meg nye ting, og anser dette som ein mulighet til å kanskje starte ein kunstblogg (men da må eg faktisk starte opp igjen med min meget rustende kunsting). Den som lever får sjå, kanske blir det spennande.
Jada, eg liker å tru at eg er ei superstjerne, ei avdanka sådan, ser det ut til, men eg hoppar i det. *IIIIIIIIIIK*
kotsasi 